بیوگرافی کوتاه و معرفی آثار صائب تبریزی به همراه آرشیو جامعی از نقل قول ها

بیوگرافی صائب تبریزی

معرفی سریع

میرزا محمدعلی صائب تبریزی، معروف به صائب تبریزی، از برجسته‌ترین غزل‌سرایان سده یازدهم هجری و پایه‌گذاران سبک هندی (یا اصفهانی) در شعر فارسی است.

تولد و خانواده

زاده حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری (۱۵۹۱–۹۲ میلادی)، احتمالاً در اصفهان یا تبریز.
خانواده‌اش به دستور شاه عباس اول از تبریز به اصفهان نقل مکان کرده بودند.
پدرش میرزا عبدالرحیم تبریزی، تاجر ثروتمندی بود و عمویش شمس‌الدین تبریزی از خوش‌نویسان نام‌آور آن دوران به شمار می‌رفت.

تحصیلات و سفرها

در اصفهان علوم متداول عصر را فراگرفت و خوشنویسی را نزد عمویش آموخت.
در جوانی به سفر حج، کربلا و مشهد رفت.
حدود سال ۱۰۳۴ ق برای تجارت و شعر به هندوستان، هرات و کابل سفر کرد.
در آن‌جا نزد حاکمان کابل محبوب شد و سپس به دکن هند رفت. پس از چند سال به ایران بازگشت.

مقام و فعالیت

پس از بازگشت در حدود سال ۱۰۴۲ ق، به دربار صفویه پیوست و به فرمان شاه عباس دوم به مقام ملک‌الشعرا رسید.
آثارش بسیار پرطنین و گسترده است. برخی منابع تعداد اشعارش را بین ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزار بیت دانسته‌اند.
بیشتر اشعار او غزل‌اند؛ همچنین چند قصیده، مثنوی ناتمام به نام «قندهارنامه» و حدود ۱۷ غزل ترکی از او باقی مانده است.

ویژگی شعری و سبک

صائب یکی از بنیان‌گذاران سبک هندی در شعر فارسی است.
شعرهای او مملو از تصویرسازی‌های بدیع، صنایع هنری پیچیده و مضامین متنوع و فلسفی است.
اشعار او اغلب مضامین عرفانی و دینی دارند، از جمله مدح اهل بیت(ع) و واقعه کربلا.

وفات و آرامگاه

صائب در سال ۱۰۸۶ یا ۱۰۸۷ قمری (حدود ۱۶۷۶ میلادی) در اصفهان درگذشت.
آرامگاه او در محله عباس‌آباد اصفهان (تکیه صائب) قرار دارد و جزو آثار ملی ایران ثبت شده است.

اهمیت ادبی

در کنار سعدی، حافظ و مولوی، صائب یکی از بزرگان غزل فارسی در دوره صفویه است.
اشعارش تا قرن‌ها پس از مرگ او در ایران، هند، عثمانی و آسیای میانه مورد توجه شاعران و ادیبان بوده است.